Adolescence: Vier afleveringen, vier long takes

Sommige series kijk je om te ontspannen. Adolescence is dat niet. Het is geen mooie serie, althans, niet in de klassieke zin. Maar het is er wel één die je móét zien. Vier afleveringen, elk in één onafgebroken take. Geen montage, geen houvast. 

Ik keek het in twee nachten. Moest pauzes nemen tussendoor. Niet alleen vanwege de vorm, maar vooral om het thema. De serie volgt een familie, tegen de achtergrond gebeurtenis: een moord op een middelbare school. Geen spectaculaire ‘whodunnit’, maar een subtiele, verstikkende ontrafeling van hoe verhalen ontstaan. Hoe misverstanden escaleren. Hoe identiteit wordt gevormd door blikken, groepsdruk, schuldgevoelens en zwijgen.

Elke aflevering is een microscopisch moment uit een groter trauma. Geen lichte kost dus, maar wel een urgente serie.

Nu te zien op Netflix.

Ik ben Yev Kravt, curator in hedendaagse kunst en design. Iedere week stel ik 5 cultuurtips samen: tentoonstellingen, kunstwerken in de spotlight, boeken, lezingen, films en meer. Mijn focus ligt op Nederland, met af en toe een uitstapje naar het buitenland. Ontdek elke maandag nieuwe inspiratie en laat je verrassen door een wekelijkse dosis cultuur.