Wie kijkt naar wie? Twee oehoes op de gevel van Museum W

Ik stond op de stoep voor Museum W in Weert toen ik haar voor het eerst zag. Of eigenlijk: zij zag míj. Twee reusachtige Bengaalse oehoes, in slow motion draaiend op de gevel van het museum. Ze knipperden niet. Ze hielden mijn blik vast alsof ze iets wilden zeggen. 

Museum W toont  het werk Encounter van kunstenaar Marjan Laaper op de gevel. Een video-installatie van monumentale proportie, twee uilen die de wereld bekijken. Ze staren niet verveeld, ze observeren. En wij worden onderdeel van hun blikveld.

Wat ik zo bijzonder vind aan Laapers werk, is hoe ze zonder woorden vragen oproept die blijven hangen. Wie kijkt er eigenlijk naar wie? En wat zegt het over ons dat we kijken naar wezens die niets terugzeggen, maar wel alles lijken te weten?

Op de ruim vier meter hoge schermen worden de vogels bijna sculpturaal, ze lijken uit steen gehouwen en tegelijkertijd levensecht. Laaper speelt met tijd en verstilling, met kijken en bekeken worden. Met schoonheid en dreiging. Die spanning voel je als je eronder staat. Je wordt klein gemaakt, maar ook even wakker geschud.

De installatie is te zien tot 14 september. Ik zou zeggen: ga kijken. Of beter nog: laat je aankijken.

Ik ben Yev Kravt, curator in hedendaagse kunst en design. Iedere week stel ik 5 cultuurtips samen: tentoonstellingen, kunstwerken in de spotlight, boeken, lezingen, films en meer. Mijn focus ligt op Nederland, met af en toe een uitstapje naar het buitenland. Ontdek elke maandag nieuwe inspiratie en laat je verrassen door een wekelijkse dosis cultuur.